Om zeven uur stond ik alweer naast mijn bed om mij te gaan begeven naar coffee lovers op plein 1992. hier vond namelijk het barista ontbijt plaats, een uitgelezen kans voor baristi om kampioenen te mogen ontmoeten onder het genot van uiteraard koffie maar ook heerlijke broodjes en sapjes. Een goed verzorgd ontbijt met een leuke gemoedelijke sfeer. Doordat ook de trainingen in de ochtend waren was het wel aan de rustige kant, maar dit mocht de pret niet drukken. Om half tien was het ontbijt afgelopen en na nog wat opruimhulp begaf ik mij naar de wedstrijd waar ik eigenlijk voor kwam. Esther Maasdam stond op het programma om in de ochtend haar kunsten te laten zien aan de juryleden.

Na nog wat andere deelnemers te hebben gezien begon de nederlandse queen of milk aan haar performance. Zij besloot het publiek te verblijden met een ‘vliegend hart’ en een echte Esther Maasdam signature: ‘de kreeft’. Met een geweldige negen voor haar techniek en twee vijfjes voor haar tekenkunst kwam zij op een totaal van 19 punten uit. Na haar performance moest ik mij richting centrum gaan begeven, want ook daar was de coffeetour Maastricht. Dit is opgezet door Lonneke Dijkhuis en betreft 16 venuez, varierend van cocktailbar Beez tot lunchcafé Lunch & Zo, en ook café de Bobbel deed mee aan de tour. Lonneke wist mij te vertellen dat dit de allereerste keer is dat dit is opgezet voor een wereldkampioenschap koffie. Ik vind zelf dat dit een hele leuke invulling is om ook de deelnemers en fans kennis te laten maken met de hostende stad. Het mooie aan de tour was nog wel dat je op elke plek andere branders kon proeven. Zo was er bij Vogelstruys Intelegentsia te proeven en bij de Lure Kaffitar. Maar ook de Maastrichtse brander Blanche dael is niet vergeten en deze kon in vol ornaat worden geproefd uit de opvallende kopere koffiemachine. De coffeetour zat in een mapje van 3 stadsgidsjes die speciaal werden uitgegeven bij het evenement. Een wat mij betreft een top idee voor venuez, of andere wereldevenementen.

Na de fotoronde snel weer terug naar de beurs, want daar stond Kiona klaar om de echte Ibriksmaak te laten proeven aan de jury. Ik moet toch even vermelden dat dit een hele aparte tak van wedstrijd is. Er is veel kostuum aanwezig. Dit maakt het wel een grappige wedstrijd om naar te kijken, vooral de juryleden met een fez op hun hoofd en het vele koper. Ik vond zelf dat Kiona een geweldige presentatie had neergezet met haar signature verwarmingselement en een koude bereiding van de Ibrik. Helaas door het ontbreken van een crema die de jury echt wilde zien, behaalde zij de zesde plaats. Het was de koreaan Bae Jin Seol die won. En zij heeft mij in ieder geval geinspireerd om dit ook te willen leren. Ik denk dat dit een bereiding is die in nederland nog wel eens een leuke voet aan de grond kan krijgen met voornamelijk gepassioneerde mensen als Kiona.

Na de wedstrijd was het direct tijd voor mij om naar de aankondiging van de 6 latte art finalisten te gaan kijken. Helaas werd Esther 23e op deze wedstrijd en de teleurstelling was dan ook nog groter toen bleek dat zij gediskwalificeerd werd voor gebruik van melk met kleurstof voor de art bar.
Er waren nog meer juryprobleempjes waardoor uiteindelijk de volgende dag 8 deelnemers in de finale stonden. Hiervoor moest als eerst nog even bepaald worden wat elke deelnemer moest maken en waarin. Hierop werd de Wheel Of Doom naar voren gehaald. Drie schijven met daarop op de binnenste schijf voor de machiato 3 bereidingen. Voor de cappucinno 4 bereidingen en voor het vreemde kopje 4 soorten. Uiteindelijk heel toepasselijk voor de eerste een tulp voor de cappucinno heart in a heart en de signature moest gemaakt worden in een frietbakje. Ik vond dit ook wel erg inspirerend voor andere wedstrijden.

Daarna heb ik nog even gekeken bij de finale van de slow coffee waar de man uit ierland, Keith O Sullivan, uiteindelijk aan het langste eind heeft getrokken. Na nog wat koffie en een laatste ronde over de beurs heen te hebben gelopen besloot ik dat het tijd was om even iets te gaan doen aan mijn kapotte geheugenkaartje.

‘s Avonds had ik nog wel zin in wat gezelligheid en welke plaats in Maastricht is beter dan Next Door om een bartender borrel te doen! Uiteindelijk zou het nog een hele gezellige avond worden waarop er ook nog een uitwijking werd gedaan naar de Alla dit ook weer volstond met baristi. Een gezellige avond die gelukkig door mijn aanwezige camera ook nog is vastgelegd.

[nggallery id=49]