Omdat we op loopafstand van de beurs waren, konden we ook gelijk wat alcohol eruit lopen. Het had ook geen enkele nut om ons te haasten, want de rij die voor de beurs stond was even lang als een rij in Walibi World op een hete zomerse dag. Maar via een sluipweg waren we toch nog een beetje op tijd voor de eerste spraakmakende sessie van Ian Burrel.

Ian Burrel – Rum Session

Het was in mijn ogen een heel interessante seminar wat over Tom Bullock de eerste Afrikaans-Amerikaanse bartender ging. Hij had voor deze seminar een brilletje opgezet en het lachje van die tijd goed verwoord, wat de seminar des te meer humor gaf. Hij gaf extra belichting over het klassieke rum blenden, voornamelijk bij Medford rum zat ik op het puntje van mijn inklapstoel. Deze rum die een grote rol heeft gespeeld in de vrijheid van Amerika, wordt niet meer gemaakt maar Ian had een blend die vrij dicht in de buurt komt van de oude Medford van Boston.

Verder kwamen er een aantal cocktails voorbij, een met een Jamaicaanse blend, een met een Medford blend en een met Arrak. Dit destilaat is eigenlijk de vader van de Rums, helaas heb ik hem niet mogen proeven. De seminar van Ian was er wel eentje die je eigenlijk niet mocht missen. Nu is deze beurslocatie groter opgezet dan vorig jaar, er was een aparte tasting locatie en er waren aparte seminar ruimtes. Op een binnenplaats verzorgde een bratwurstenbar mijn eerste hapje quiche, want mijn ontbijt van een broodje kaas met een glaasje jus volstond naar alle waarschijnlijkheid niet de hoeveelheid alcohol die ik die dag/avond nog zou nuttigen.

Nieuwe producten

Er werden op de beurs ook veel nieuwe producten gepresenteerd, een van deze nieuwe producten komt van het zelfde bedrijf dat G-Vine gin maakt. Een heel erg interessant product wat gemaakt is van druivenspirit gematureerd met de bloemen van Cabernet Sauvignon, Merlot en Ugni Blanc dus voor de lezers die zich een beetje inlezen in cognac, ja deze likeur komt uit Charente. Ze plukken de bloesems en niet de druiven, waardoor je heel veel fleurige zoete lange noten oppikt in deze likeur. Zeker de moeite waard om in de gaten te blijven houden, het zal wel een iets duurder likeur dan de standaard likeuren die onze markt overspoelen. Bij mijn ander rondje stuitte ik op Korn een oude soort van vodka (sorry als ik iemand beledigt heb hiermee). Na mijn Duitse drank experience, was het tijd voor Dave Brooms beroemde rum tasting.

Dave Bloom – Rum Tasting

Dave Broom whisk(e)y and rum connaisseur bij uitstek presenteerde die dag een mooie selectie van verschillende rums in twee vluchten van in totaal 18 rums. Van deze rums die ik zelf bijna allemaal ken werd de geschiedenis en de smaakprofielen besproken. Maar een sessie kan niet eerst beginnen zonder de historie aan te grijpen, hier werd vooral over de stijging en neergang gepraat en voornamelijk de neergang in de 19e eeuw waarbij merknamen van whisk(e)y en cognac de rum niet goed deed. Deze gegevens wist ik nog niet, “yes weer iets geleerd”. Dave legde ook nog de nadruk op wanneer, aan wie, en hoe je bepaalde rums kan verkopen. Na dit alles gezegd te hebben werd er lustig op los geproefd met in de eerste vlucht een aantal nieuwkomers die ik nog niet eerder had geproefd, hieronder staat de hele lijst van wat er is geproefd:

– Bacardi Superior
– Angostura White
– Elements 8 White
– Havana 3
– Ron Varadero 5
– Havana 7
– Bacardi 8
– Ron Varadero 15
– Brugal Viejo
– Zacapa 23
– Plantation Trinidad 2000
– Mount Gay extra old
– Plantation Barbados extra old
– Admiral Rodney
– El Dorado 12
– Old Pascas
– Myers rum
– Robinson High 55%

Aan het begin van de sessie had Dave nog de styles van rum uitgelegd en als je deze lijst bekijkt dan begonnen we met witte rum nog steeds de grootste markt. Leuke uitleg met de drie totaal verschillende rums. Waarbij Bacardi nog steeds een vrij lichte rum is, is Elements 8 duidelijk langer gelagerd ( in totaal 5 jaar) en met een pot still tegenover column van Bacardi krijg je een duidelijk verschil van stijl en lengte. Hierna waren de gouden rums aan de beurt, de eerste 2 Cubaanse waren voor mij verrassend, voornamelijk de Ron Varadero die ik nog niet ken was een in mijn opzichte heerlijke rum. Helaas nog niet hier verkrijgbaar, maar zeker een om in de gaten te houden. De Brugal Viejo, waar ik nog meer die avond van ging drinken is er ook eentje om op de lijst te zetten. De lange nasmaak komt mede doordat in de Dominicaanse Republiek alleen eigen suikerriet melasse gebruikt mag. Bij de tweede flight die voornamelijk de wat zuidelijke rums pakte begonnen we met de plantation serie, een mooie serie die voornamelijk alle benedenwindse rums pakt. Dit houdt in dat er meer op de wat vollere pot stills wordt gewerkt.

De Mount Gay was in deze flight nog wel de meest spraakmakende, mede doordat deze de oudste producent van rum is. Deze rum overtrof al mijn verwachtingen, vol en lang in smaak, misschien iets te sterk voor de beginnende rum drinker. Maar zeker wel bruikbaar voor net dat ene hintje extra. Na de Plantation Barbados extra old te hebben geproefd kwamen we uit op de Admiral Rodney van Sint Lucia, een rum die in Frankrijk niet te krijgen is vanwege de nederlaag die de Franse vloot leed nadat de admiraal een aantal roeibootjes tot zinken had gebracht, de een zijn held is de andere zijn duivel. Mijn verwachtingen bij deze rum waren dat het een flinke karamel bom was, een beetje navy style rum. Dit alles bleek minder dan waar te zijn, een mooie rum met een lange smaak van vanille en zweempjes gedroogd fruit. Hierna waren kwamen we toe aan het lange Jamaicaanse fermentatie proces. De rum Old Pascas die ik nog niet eerder had geproefd was dan wel weer een iets zoetere rum maar niet door de toevoeging van karamel. Al met al was dit een heerlijk middagje rum proeven, het is alleen wel raadzaam om alles uit te spugen als je weet dat je de hele avond ook nog gaat drinken.

De avond

De avond stond in het teken van georganiseerde feestjes, er was een Sagatiba feest in de Rheingold en een Brugal feest in Thausend. Maar omdat we dit niet zouden volhouden zonder een beetje bodem gingen we eten bij White Trash. Een heel gaaf restaurant met jaren 70 rock muziek en met een hoog tiki gehalte, van lampen die waren gemaakt van opgeblazen egelvissen tot aan de flipperkasten in de hoek. In deze kasten verdween menig goudstuk om onze kunsten te bewijzen op de Adams Family. Later na onze goede steaks and burgers gingen we toch maar even op pad, voordat alle drank op was gedronken. Zodoende werd ons eerste stop de Rheingold bar met een cocktailkaart vol met cachaca, wist ik dat ik het niet lang ging volhouden. Over het algemeen vind ik cachaca wel lekker, alleen niet als ik de hele dag zware rum heb geproefd. Al met al waren we een uurtje binnen aan het drinken, maar het was het toch niet helemaal. Er waren niet genoeg dames, er werd niet op de bar gedanst maar bovenal werd er Super Mario Bros muziek gedraaid. Met dit gegeven besloten we om de taxi in te springen en ons te begeven naar de coolste underground bar van Europa.

Deze bar genaamd Thausend bevind zich onder een spoorbrug, de ingang is een deur met een luik en heeft ongeveer de zelfde kleur als de stenen. Zwart, grauw en lekker moeilijk te vinden, daar hadden we deze avond geen last van, want er stonden genoeg mensen buiten. Er werden mensen geweigerd met de boodschap dat er niks gaande was terwijl je toch wel duidelijk muziek hoorde. Als je Berlijn in één bar moet verwoorden, dan zou Thausend aardig in de buurt komen. We zijn blij dat we uiteindelijk binnen waren gekomen, gelukkig door het noemen van de juiste naam (Helmut bedankt). Het was druk binnen, maar wel gezellig en draait goede muziek, een mix van funk en jazz, het mooiste gegeven is nog wel dat de drank gratis was die avond. Dit is dus ook precies de reden waarom er een rij voor de deur stond. Na een paar overheerlijke cocktails te hebben geprobeerd van Stephan Berg, hadden ze plots geen cocktails meer. Dan maar over op de mixjes met rum, de avond bij Thausend samenvattend: lekker gedronken, lekker gedanst en goede muziek, een topavond dus. Maar helaas kwam ook aan deze avond een einde, om half vijf gingen we weer terug richting het hotel. Terwijl Berlijn aan het ontwaken was pakte ik mijn welverdiende 4 uurtjes slaap om toch nog even fit te wezen voor de volgende dag.